Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Συνέντευξη Ντόρας Μπακογιάννη στον Γ. Διγενή


Ερ: Κα Μπακογιάννη, γιατί ψηφίσατε 'παρόν' στο μεσοπρόθεσμο;

ΝΜ: Κύριε Διγενή, η απόφαση της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ήταν η κατά συνείδηση ψήφο των βουλευτών μας. Κι αυτό γιατί σε τόσο κρίσιμες αποφάσεις δεν επιτρέπεται να υποβάλλεις την ελεύθερη βούληση του βουλευτή σε γραμμές και αποφάσεις που δεν τον εκφράζουν. Ψήφισα Παρών, για δύο λόγους. Πρώτον γιατί ήθελα ξεκάθαρα να κάνω τη διαφοροποίηση ανάμεσα, σε μία κυβέρνηση η οποία είναι ανίκανη να εφαρμόσει μια πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση και σε μια αντιπολίτευση που επιδίδεται σε έναν ανεύθυνο λαϊκισμό, ο οποίος δεν βοηθάει και δεν στηρίζει τις μεγάλες αποφάσεις που χρειάζονται αυτή τη δύσκολη στιγμή. Επιλέξαμε να κρατήσουμε λοιπόν, μια διακριτή στάση. Δεύτερον, η Δημοκρατική Συμμαχία, παρουσίασε ένα εναλλακτικό σχέδιο Μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Το καταθέσαμε στις Βρυξέλλες, στη δική μας ευρωπαϊκή οικογένεια, του Φιλελεύθερους της Ευρώπης και το υιοθέτησαν απόλυτα, καθώς και ο αρμόδιος επίτροπος κ. Ρεν, ο οποίος με δήλωση του, αναγνώρισε πως υπάρχουν και άλλες πιο ρεαλιστικές και κοστολογημένες προτάσεις, από αυτήν της κυβέρνησης. Το παρουσιάσαμε και στον Υπουργό κ.Βενιζέλο και στην τρόικα. Η συνέπεια προς την πρόταση μας που ζητούσε το βάρος της προσαρμογής να πέσει στην περικοπή των δαπανών και όχι σε νέους φόρους οδήγησε στη θέση του «παρών». Ξέρετε, δεν ήταν εύκολη απόφαση. Το εύκολο είναι να λες όχι. Δεν θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε όχι, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι δεν αναγνωρίζουμε την ανάγκη θυσιών, τομών και μεταρρυθμίσεων. Από την άλλη όμως, δεν θα είχε νόημα η ψήφος στο ναι γιατί αυτό θα στήριζε ένα πρόγραμμα με το οποίο ακόμη και η κυβέρνηση ομολογεί ότι δεν βγαίνει, διαφωνούμε ουσιαστικά στη βάση της φοροεπιδρομής σε μισθωτούς, συνταξιούχους και επιχειρήσεις στη μείωση της σύνταξης του παππού και της γιαγιάς από το ΕΚΑΣ, τη στιγμή που δεν μειώνει και δεν περιστέλλει το μεγάλο αγκάθι των δαπανών του κράτους. Αυτή η λογική συγκέντρωσης εσόδων είναι αποτυχημένη εξ αρχής αφενός γιατί δεν πετυχαίνει το στόχο να μαζέψει το κράτος έσοδα, αλλά και γιατί είναι και κοινωνικά ανάλγητη και κυρίως άδικη.

ΕΡ: Κα Μπακογιάννη, πως κρίνετε την αντιπολίτευση που ασκεί η Νέα Δημοκρατία;

ΝΜ: Η χώρα βιώνει ιστορικά κρίσιμες στιγμές και καθένας μας βρίσκεται ενώπιων ιστορικών αποφάσεων. Δυστυχώς, η ηγεσία της σημερινής Νέας Δημοκρατίας, δείχνει πως δεν έχει καταλάβει το μέγεθος των ευθυνών που τις αναλογούν, ακολουθώντας πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, λαϊκίζοντας και οδηγώντας το κόμμα στο ευρωπαϊκό περιθώριο. Επενδύει στη διόγκωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας για να ανέλθει στην εξουσία. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Τι είναι άραγε ο ισχυρισμός ότι μπορώ να μηδενίσω το έλλειμμα χωρίς θυσίες σε 18 μήνες; Τι είναι η λογική τού λέω όχι στις δύσκολες αποκρατικοποιήσεις, όχι στο Ασφαλιστικό και “ναι μεν αλλά” στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων; Τι απειλές είναι αυτές του τύπου: Ούτε με 180, ούτε με 250 ψηφίζω τη νέα δανειοδότηση; Έτσι αντιλαμβάνεται την εθνική ευθύνη ο κ. Σαμαράς; Οφείλουν να αντιληφθούν πως η κοινωνία αναζητά διέξοδο μέσα από τη συμφωνία και τη συνεννόηση όλων μας. Ευρεία συμφωνία στις πολιτικές, θα ήταν η μόνη λύση, έτσι ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να βγει από την κρίση. Όμως δείχνουν στη ΝΔ, πως δεν είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα κι αυτό γιατί εμμένουν σε όλες εκείνες τις νοσηρές νοοτροπίες που μας οδήγησαν στο σημερινό χάλι.

ΕΡ: Την αντιπαλότητά σας με τον Αντώνη Σαμαρά ,θα την χαρακτηρίζατε 'προσωπική' ή καθαρά 'ιδεολογικοπολιτική';

ΝΜ: Στην πολιτική οι διαφορές δεν είναι προσωπικές, είναι πολιτικές. Με τον κ. Σαμαρά έχουμε διαφορετική πολιτική αντίληψη για την πορεία της χώρας. Οι ιδέες μας, οι απόψεις μας, οι τακτικές μας ,αν θέλετε διαφέρουν πολύ. Εκείνος πιστεύει πως ακόμα και μέσα στη δίνη της κρίσης μπορεί να λαϊκίζει και να λέει ψέματα στον ελληνικό λαό, τάζοντας ανέξοδες λύσεις που δεν είναι εφικτές όμως. Εγώ εκτιμώ πως η κρίση πρέπει να μας αλλάξει όλους, γι΄ αυτό στο λαό πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους. Εκείνος, οδηγεί το κόμμα της Αξ. Αντιπολίτευσης στην ευρωπαϊκή απομόνωση, εγώ εκτιμώ πως η πορεία της χώρας είναι μέσα στην Ευρώπη και στην ζώνη του ευρώ, ενώ κάθε φωνή ελληνικής πολιτικής δύναμης στο εξωτερικό είναι σημαντική και καθοριστική στην παρούσα φάση. Αυτές είναι κάποιες βασικές διαφορές αντίληψης και πολιτικής στάσης.

ΕΡ: Με δεδομένες τις ισορροπίες και το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην ευρωπαϊκή ένωση για την χώρα μας, υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης των όρων τού μνημονίου;

ΝΜ: Εμείς πήγαμε στις Βρυξέλλες, καταθέσαμε ένα εναλλακτικό σχέδιο μεσοπρόθεσμου το οποίο έτυχε απόλυτης στήριξης από τους φιλελεύθερους της Ευρώπης. Συναντήθηκα με τον κ. Ρεν, μίλησα μαζί του, του εξήγησα την κατάσταση και πιστέψτε με διέκρινα πως υπάρχουν περιθώρια να πετύχουμε ευνοϊκότερους όρους αν αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ενωμένοι. Αυτό όμως δείχνει κάτι. Αν έχεις προτάσεις ρεαλιστικές, κοστολογημένες, εφαρμόσιμες και συναισθάνεσαι πλήρως το αδιέξοδο της σημερινής κατάστασης, τότε μπορείς να μιλήσεις στους ευρωπαίους εταίρους μας και να τους πείσεις. Κι αυτοί καταλαβαίνουν πως με το να κόβεις συντάξεις, να χτυπάς κάθε τόσο το μισθωτό, να εξαθλιώνεις τις επιχειρήσεις δημιουργώντας ασφυξία στη αγορά βάζοντας νέους άμεσους και έμμεσους φόρους δεν καταφέρνεις την ανάπτυξη, αντιθέτως κάνεις πιο δύσκολη τη ζωή των πολιτών και δεν μπορείς να απελευθερώσει δυνάμεις δημιουργικές που μπορούν να παράγουν πλούτο. Σημασία, έχει να διαπραγματεύεσαι και πιστέψτε με εμείς ξέρουμε να διαπραγματευόμαστε. Το έχουμε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν με επιτυχία. Αυτό κάναμε και τώρα, πετυχαίνοντας να πείσουμε πως υπάρχει και άλλη επιλογή

ΕΡ: Πείτε μου σας παρακαλώ, αν βρισκόσασταν στην θέση τού πρωθυπουργού, από την αρχή της θητείας του, ποιες διαφορετικές πολιτικές θα εφαρμόζατε και αν θεωρείτε πως το μνημόνιο ήταν μονόδρομος;

ΝΜ: Εξ αρχής έχω δηλώσει τη διαφωνία μου με την πολιτική που ακολουθεί ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του. Ένα χρόνο μετά τη ψήφιση του Διεθνούς Μηχανισμού Στήριξης η κυβέρνηση δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα. Έχω καταθέσει τις προτάσεις μου και στη συνάντηση που είχα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Με λίγα λόγια μείωση της φορολογίας , περιορισμός του λειτουργικού κόστους του κράτους, προκειμένου να πάψει αυτός ο κύκλος παραγωγής ανεξέλεγκτων ελλειμμάτων που φορτώνουν με όλο και περισσότερα χρέη τον πολίτη. Περικοπές των δαπανών του κράτους. Επιμένω. Δεν μπορείς να κόβεις το ΕΚΑΣ από τον παππού για να μη τα βάλεις με τον κρατικοδίαιτο και βολεμένο συνδικαλισμό. Ας μειώσουμε τον αριθμό των βουλευτών από 300 σε 200, θέλοντας να δείξουμε ότι η αλλαγή του πολιτικού συστήματος ξεκινάει από μέσα. Από εμάς τους ίδιους. Μόνο έτσι θα πετύχουμε αν πείσουμε τους πολίτες πως οι θυσίες τους δεν πάνες χαμένες και πως οφείλουμε να τρέξουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές που είναι απαραίτητες. Όσον αφορά το μνημόνιο θεωρώ ότι έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση, το μνημόνιο ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσει το ελληνικό κράτος να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Τραγικά λάθη και του κ. Παπανδρέου και του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου μας οδήγησαν εκεί. Όμως, δεν υπήρχε άλλη επιλογή τότε.

ΕΡ: Κα Μπακογιάννη, είναι οι διαφορές σας με το κόμμα τού κ. Μάνου και εκείνο του κ. Καρατζαφέρη τόσο μεγάλες, που δεν σας επιτρέπουν την δημιουργία ενός ευρύτερου σχηματισμού;

ΝΜ: Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες και δεν μπορεί με τον ίδιο τρόπο να αντιμετωπίζεται η Δράση και το ΛΑΟΣ. Η Δημοκρατική Συμμαχία, φυσικά και αναγνωρίζει πως σήμερα υπάρχει ανάγκη για ευρύτερες συνεργασίες και συνθέσεις. Αυτές όμως οικοδομούνται πάνω σε προγραμματικές βάσεις και πολιτικές συγκλίσεις. Αν δεν υπάρχουν αυτά, συγγνώμη δε θα πάρω. Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα η οποιαδήποτε προσπάθεια. Ωστόσο το έχω πει πολλές φορές και θα συνεχίζω να το λέω πως την κρίση θα την αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί, ενωμένοι και συλλογικά. Επιβάλλεται η σύνθεση και η συνεννόηση όλων, για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό για τον τόπο μας.

ΕΡ: Μιλήστε μου αν θέλετε, για την υποδοχή που έτυχαν οι θέσεις της Δημοκρατική Συμμαχίας, από τους ευρωπαίους συνομιλητές σας.

ΝΜ: Ενταχθήκαμε στην τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τη Συμμαχία των Φιλελεύθερων Δημοκρατών. Οι Ευρωπαίοι φιλελεύθεροι εκπροσωπήθηκαν στον υψηλότερο δυνατό βαθμό στο συνέδριό μας. Πριν κλείσει ένας μήνα από την ένταξή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια , η Δημοκρατική Συμμαχία υπέβαλλε, μετά από εκτεταμένη μελέτη και κοστολόγηση μέτρο – μέτρο, τις δικές της ρεαλιστικές προτάσεις για μια αναθεώρηση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Παρουσιάσαμε τις προτάσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας στην Κ.Ο . των Φιλελευθέρων και συμφώνησαν σ' ένα εξαιρετικά ριζοσπαστικό, εμπροσθοβαρές και ευνοϊκό σχέδιο για την Ελλάδα. Έχουμε χρέος να βγούμε στην Ευρώπη και να υπερασπιστούμε, να μιλήσουμε για την Ελλάδα κ. Διγενή. Σε τόσο δύσκολες στιγμές δεν επιτρέπεται να κρυβόμαστε. Το είπα και πριν, όταν έχεις προτάσεις σοβαρές τότε όλοι σε ακούν και σε λαμβάνουν υπόψη.

ΕΡ: Κα Μπακογιάννη, τι πρέπει ν΄αλλάξει στους κανόνες και τους νόμους που διέπουν το πολιτικό σύστημα, προκειμένου αυτό να ξαναγίνει θελκτικό, στους απλούς πολίτες;

ΝΜ: Ακούστε κ. Διγενή, όσο οι Έλληνες πολίτες βλέπουν ένα πολιτικό σύστημα που τσακώνεται και αδυνατεί να συμφωνήσει στη βάση 5-10 αυτονόητων αναγκαιοτήτων θα εξοργίζονται, θα θυμώνουν, θα ανησυχούν και θα απαξιώνουν ακόμα περισσότερο την πολιτική και τους πολιτικούς. Το αυτονόητο ζητούν από εμάς. Να έβλεπαν ότι το πολιτικό σύστημα μπορεί να καταλαβαίνει και να αλλάζει, να διορθώνεται, να αφήνει στην άκρη τις προσωπικές στρατηγικές βάζοντας πάνω απ’ όλα το εθνικό συμφέρον και λέγοντας την πλήρη αλήθεια στους πολίτες. Τότε μόνο θα ξαναγινόταν θελκτικό στους απλούς πολίτες. Παράλληλα βέβαια, πρέπει να γίνουν και θεσμικές αλλαγές θωράκισης της αξιοπιστίας μας. Δε μπορεί ο βουλευτής να απολαμβάνει περισσότερα δικαιώματα από τον πολίτη, ούτε ο υπουργός να κρύβετε πίσω από την ασυλία του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Η Δημοκρατική Συμμαχία έχει καταθέσει ένα καθαρό και συγκεκριμένο πλαίσιο αλλαγών: Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό για να περιορισθεί η εξουσία του πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος, κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, αλλαγή του νόμου περί ευθύνης των υπουργών, μείωση των βουλευτών από 300 σε 200, μείωση των λειτουργικών δαπανών του πολιτικού συστήματος. Με απλά λόγια, ο πολιτικός κόσμος πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες. Εμείς πρέπει να κάνουμε υπερβάσεις και ανατροπές, δείχνοντας στους πολίτες πως κάνουμε και την αυτοκριτική μας αλλά και τα λάθη και τις αστοχίες μας τα διορθώνουμε.


πηγή: Mediasoup

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου