Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Οι πολιτικοί της Ελλάδας είναι το πρόβλημα


Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς συμπεριφέρεται ανεύθυνα σε αυτή την κρίση. Εκπροσωπεί την λαϊκίστικη-αδύναμη σε χαρακτήρα πολιτική τάξη της χώρας.
Πολιτικοί σαν αυτόν, απειλούν την...
ανεξαρτησία και το μέλλον της Ελλάδας, περισσότερο από τον οποιονδήποτε διαδηλωτή ή εργατοπατέρα...


Από τη Die Zeit*

Είναι αγνώμονες οι Έλληνες; Διαδηλώνουν ενάντια στο πακέτο μέτρων παρόλο που οι Ευρωπαίοι τους δίνουν τόσα χρήματα. Εξεγείρονται κατά του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος μπορεί να είναι και ο τελευταίος...
ανεξάρτητος Πρωθυπουργός της χώρας, πριν αυτή κυβερνηθεί έξωθεν. Επαναστατούν ενάντια στη μείωση των συντάξεων και των επιδομάτων, παρόλο που άλλα κράτη είναι αυτά που στηρίζουν το δικό τους κράτος. Όλα αυτά φαίνονται κάπως παράλογα. Δεν θα έπρεπε όμως να εκπλήσσουν κανέναν.

Ακόμη και στη Γερμανία και τη Βόρεια Ευρώπη θα διαδήλωναν οι πολίτες στους δρόμους, εάν οι μισθοί τους περικόπτονταν τόσο δραστικά. Και στη δική μας χώρα θα κινητοποιούνταν τα συνδικάτα, εάν επρόκειτο για κοινωνικά κεκτημένα. Στη διαμάχη για την -συγκριτικά αθώα- Agenda 2010 του Σρέντερ, τα Γερμανικά συνδικάτα ούρλιαζαν σαν να βρίσκονταν σε πάγκο βασανιστηρίων -για εκείνες τις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που σήμερα κάνουν την Γερμανία να λάμπει παγκοσμίως. Τέτοιου είδους παράλογες συναισθηματικές εξάρσεις είναι φυσιολογικές και εντάσσονται στη δημόσια αντιπαράθεση για τα πακέτα λιτότητας και τη διάσωση του κοινωνικού κράτους.

Το βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα, δεν είναι η πικρία των ανθρώπων στους δρόμους. Το σκάνδαλο είναι η συμπεριφορά των πολιτικών και η ανευθυνότητα της ελίτ που σπούδασε στο Χάρβαρντ και τη Σορβόννη, που μιλά άπταιστα αγγλικά και γαλλικά. Ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου δεν έχει να αντιμετωπίσει τόσο το λαό που δε δείχνει κατανόηση όσο ένα πνιγηρό μίγμα δειλίας, αδυναμίας χαρακτήρα και λαϊκισμού της Ελληνικής πολιτικής τάξης. Βουλευτές του Σοσιαλιστικού κόμματος ΠΑΣΟΚ παραιτούνται, γιατι λένε ότι δεν μπορούν να “είναι τόσο στυγνοί”. Πολιτικοί διεφθαρμένοι με πελατειακές διασυνδέσεις από όλα τα κόμματα εκφωνούν πύρινους λόγους κατά του Δ.Ν.Τ. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κωλυσιεργεί. Και πρέπει να μιλήσουμε και για αυτόν σε αυτό το άρθρο, ως παράδειγμα του πόσο χαμηλά έχει πέσει η πολιτική τάξη της Ελλάδας.

Ο Αντώνης Σαμαράς ηγείται του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό το συντηρητικό πελατειακό κόμμα, μετέτρεψε σε καταστροφή την κρίση χρέους της Ελλάδας από το 2004 ως το 2009 μέσω ακατάσχετων δαπανών. Ήταν πέντε ολέθρια χρόνια. Το κόμμα εξυπηρετούσε την πελατεία του διογκώνοντας τον Δημόσιο τομέα περισσότερο από κάθε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Το κόμμα έχασε μέσα από τα χέρια του το 2004 την ευκαιρία να εξισορροπήσει τις σχέσεις με την Κύπρο και την Τουρκία, όσο αυτό ήταν ακόμη εφικτό. Το κόμμα παραιτήθηκε, όταν, δυστυχώς, η Ελλάδα είχε χρεωκοπήσει.

Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία, συμπεριφέρεται σαν να μην ήταν εδώ και δεκαετίες στην κυβέρνηση. Ο Αντώνης Σαμαρας, συμπεριφέρεται ως “ο Κύριος Όχι”, που απορρίπτει κάθε συναίνεση για το απαραίτητο πρόγραμμα λιτότητας. Παίζει το ρόλο της Νέμεσης του Γιώργου Παπανδρέου, με τον οποίο, ως φοιτητές, ήταν συγκάτοικοι στο Αμερικανικό Κολλέγιο Amherst.

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας καλομαθημένος γόνος της Ελληνικής ελίτ, από αυτούς που οι γονείς τους τούς έστελναν με εισιτήριο Business στο εξωτερικό. Μετά τις οικονομικές του σπουδές στο Amherst, έκανε το Μάστερ του σε Business Administration στο Χάρβαρντ. Είναι λοιπόν ειδικός. Αλλά δεν εφαρμόζει τα όσα έμαθε. Ήταν εκείνος, το έχουν ξεχάσει πολλοί, που πριν από 20 χρόνια έκανε τη θλιβερή και ατελείωτη διαμάχη για τη Μακεδονία διεθνές ζήτημα. Τότε τσακωνόταν, ως Υπουργός Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας για το ότι οι Σλαβομακεδόνες στα Σκόπια θα έκλεβαν από την απροστάτευτη Ελλάδα το ιστορικό όνομα, τις μνήμες και ίσως και τη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε μια πρωτοφανή εθνικιστική εκστρατεία για το όνομα, που δηλητηριάζει τα Βαλκάνια μέχρι σήμερα. Δίχασε το κόμμα του, ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη και έτσι περιφερόταν για χρόνια στην Ελληνική πολιτική. Τελικά συνθηκολόγησε με το παλιό του κόμμα, επανήλθε και άρπαξε την Προεδρεία του κόμματος.

Από αυτό το ψηλό άτι, ασκεί την αρχηγία του κόμματος σήμερα. Αποποιείται των μεγάλων ευθυνών που φέρει το κόμμα του ως το 2009. Απορρίπτει την συναίνεση με τα υπόλοιπα κόμματα, την οποία έχει τόση ανάγκη η Ελλάδα αυτές τις δύσκολες στιγμές. Προσποιείται στον κόσμο ότι έχει ένα μυστικό κόλπο, που δεν απαιτεί εξοικονόμηση χρημάτων. Πολιτικοί σαν αυτόν, απειλούν την ανεξαρτησία και το μέλλον της Ελλάδας, περισσότερο από τον οποιονδήποτε διαδηλωτή ή εργατοπατέρα.

*H Die Zeit (Ο Χρόνος) είναι η σημαντικότερη εβδομαδιαία εφημερίδα της Γερμανίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου